Қазақстан Республикасының өнеркәсібінің артта қалып дамуының негізгі себептері:

— 1990–1991 жж. стратегиялық маңызды ғылыми- технологиялық даму бағыттарының зерттеулерін кенет қысқартуынан, оқу мәртебесінің түсуі және ғылыми нәтижелердің керектігінің қажетсіздігінен, кәсіпорындардың инновациялық белсенділігінің төмендеуі, мамандар мен ой меншіктерінің шетелге кетуі, бұл ғылыми- технологиялық потенциалының әлсіретуіне әкелді;

— тәжірибелі  өнеркәсіпті базалар және жобалы- конструкторлық институттардың қирауы;

— инновациялық процестерді басқаруға лайық комплекстік жүйесі жоқ болуы, елдің инновациялық потенциалдың дамуына кедергі келтіреді және әрі қарай дамуға оның приоритеттерін дұрыс белгілеуге рұқсат етпейді;

— технологиялық жаңалықтарды нарықтарға еңгізумен және біржола жоюдың бүгінгі механизмдерінің жоқ болуы. Нарық жағдайында жаңалықтардың меңгеру механизмі шағын инновациялық кәсіпкерлікпен тығыз байланысты. Биік тәуекел мен сонымен қатар сәтті жағдайда табыстың зәулімін қайтарып беруге мінездемелі. Дамыған экономикаларда халық шаруашылығының ерекше секторы бар, ол шағын инновациялық кәсіпкерліктің дамуына  қажетті жағдайлармен қамтамасыз етеді (инфражүйе);

— инновациялық жобаларға көмек болатын дамыған инфражүйенің элементтерінің жоқ болуы, мысалы технологиялық бақтар сияқты және мамандандырылған кәсіпкерлік- инкубаторлар, тәуекел қаржыландыру қорларының желісі (венчурлық қорлар), фирманың тез өсу кезеңінде арнайы қаражаттық механизмдердің сүйеуленуі, фирманың сертификатталған бағалаушы және ой меншігі;

— ішкі нарығында алдыңғы технологияларға және өнеркәсіптің жаңалықтарына төлей алатын сұраныстың жоқ болуы. Ғылым және ғылыми- техникалық  қызмет саласында қалыптасады және сол қызметтер нарықпен талап етілуі тиіс.  Ғылыми қызметтердің Отан нарығы нақ осы шақта өте кішкентай. Кәсіпорындардың көпшілігі өзіне ғылым қызметтерін сатып ала алмайды;

— экономиканың шикізаттық бағыты, өнімге құн қосу технологиясының жоқ болуы;

— инновациялық саласының қормен қамтамасыз етуі әлсіз болуы (еңбекті, заттық, қаражаттық, ақпараттық, ғылыми, нормативті, заңға сүйінгендер);

— экономиканың нақты секторына ғылыми зерттеулердің нәтижелерін еңгізу механизмінің жоқ болуы;

— ғылымда жаңа өнімдердің өндірісіне енгізуге ақырғы нәтижесінің әлсіз хабары болуы, жаңа саудалық пайдалы технологиялар;

— кәсіпшілік инновациялық менеджерлердің институты жоқ болуы;

— инновациялық қызметтің негізгі түрлерін жүзеге асыратын (инновациялық өнімдердің жасап шығаруы және инновациялық өнімінің нарыққа жылжуымен байланысты делдалдық қызметтердің орындалуы). Бұл, елде инновациялық белсендігінің төмен болу себептеріне жатады.
Тағы рефераттар